Κρατήσου

Κρατησου ..

καθως τον χρονο τρεφω
με ελπιδες και με ονειρα ,
τον κοσμο μου μαγευω
με λογια νερωμενα,

μ'αγκαθινα στεφανια
τυλιγω την αληθεια μου ,
που σταζει μες του δρομου
τα πετρινα τα λαθη

κι αγγιζει οτι ωραιο
θαμπωνει την προσπαθεια,
που φεγγει στο σκοταδι
κι αλλαζει την πορεια.



κρατησου..

λεει η φωνη,
μη ξεμακραινεις αλλο ,

κρατησου ..

απ τα δακρυα
που πνιγουνε τον ηλιο

κρατησου..

απ 'τον ουρανο
που γερνει στ' αγιο χωμα
και μην αφηνεις τον καπνο
να σε γεμιζει σκονη.

σηκω ,
και ντυσου ..
κι απλωσε
σεντονια μουσκεμενα
με πιστη και με ιδανικα ,
να με καλοσωρισεις ,
σαν σκυψω
και σαν αφεθω
στην αψυχη αγκαλια σου..