Βράδυ να ρθεις,
να δεις
πως σμίγουνε εικόνες και σεντόνια
βράδυ να ρθεις,
που στάζουνε τ'ανέμου τα φτερά.
Nα σηκωθείς και να σταθείς
στου κοσμου μου την ακρη
και να κεντήσεις μια ευχή που αλλάζει τον καιρό.
Nύχτα να ρθεις ,
που τα όνειρα
πατάνε τη σκανδάλη
και τεμαχιζουν της ζωής τ'αταίριαστα κοστούμια.
Eδώ,
να δεις πως γίνεται ν αδειάζει το ποτήρι
και να γεμίζει πάλι με ήχους ηδονής,
να κρατηθείς και να πιαστείς απο σκοινί κομμένο,
να πέσεις και να αναστηθείς
στου κόσμου μου τα μάτια
που σε προσμένει
μη χαθείς και συ οπως κι άλλοι..
Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου